De poolvos (Vulpes Lagopus) is het enige inheemse zoogdier in IJsland, al zijn er tegenwoordig genoeg andere zoogdieren te vinden. De poolvos is met het terugtrekken van het ijs aan het einde van de laatste ijstijd naar IJsland gekomen en heeft zich toen gevestigd. Sinds die tijd zijn er ook nog wel poolvossen via drijvende ijsbergen vanuit Groenland, in IJsland aangekomen. Door het ontbreken van pakijs rond IJsland kunnen ze IJsland niet verlaten zonder menselijke hulp.

Bij een poolvos denken veel mensen meteen aan een winters witte vacht, maar bij de IJslandse subsoort van de poolvos krijgt slechts ca. 33% een witte vacht, de rest heeft in de wintermaanden een blauwgrijze vacht omdat dit beter camoufleert. In de zomermaanden zijn beide subsoorten bruin-grijs.
Een poolvos is aangepast aan het klimaat: hij is klein met kleine oren en een dikke vacht die bestaat uit meerdere lagen, goed voor de isolatie. Zelfs op zijn pootjes heeft een poolvos vacht zitten. Poolvossen doen niet aan een winterslaap, maar zorgen wel voor extra vetlaag waardoor het beestje tot wel 50% meer lichaamsgewicht kan hebben. Dit is nodig omdat in sommige gebieden en perioden een poolvos tot wel 90℃ temperatuurverschil tussen zijn eigen lichaamstemperatuur en de buitenlucht te verdragen krijgt. Dit zal niet snel het geval zijn in IJsland, maar de poolvos maar vind je ook in Spitsbergen, Groenland, Canada en andere Arctische gebieden.
Vanwege deze temperaturen zal een slapende poolvos zijn pootjes intrekken en zijn staart om zijn hoofd leggen, om een zo klein mogelijk oppervlak te presenteren en ook de minst geïsoleerde delen van zijn lichaam te beschermen. Ze leven in holen die zeer uitgestrekt en groot kunnen zijn, met meerdere sneeuwvrije ingangen. Holen waarin ze jongen grootbrengen zijn vaak in ruig terrein, als extra bescherming voor hun kwetsbare jongen.
Een poolvos is voornamelijk een carnivoor, maar eet alles indien nodig. Vogels, eieren, bessen, zeehonden pups, kippen en vis, maar ook zijn eigen ontlasting als er niets beters te krijgen is.

Om op temperatuur te blijven heeft een poolvos een tegenstroomse warmtewisseling, dit houdt in dat bloed dat richting de koude delen van zijn lichaam stroomt warmte uitwisselt met het terugstromende koude bloed dat hierdoor weer opwarmt. De warmte blijft daardoor in het lichaam en gaat slechts beperkt verloren bij de huid.
In de IJslandse Westfjorden vindt je the Arctic Fox Center: het poolvoscentrum. Hier vind je een tentoonstelling over de poolvos en de geschiedenis van de poolvos in IJsland. Naast deze publieke tentoonstelling bestuderen ze hier de poolvos populatie van IJsland. Omdat het poolvoscentrum ook weesvosjes opvoed is de kans groot dat je hier een poolvos kunt zien.

Wil je poolvossen in het wild spotten in IJsland dan is je beste kans in het Hornstrandir Nature reserve in de Westfjorden. Dit grote natuurreservaat is bereikbaar per boot vanuit Isafjördur en een waar wandelparadijs. In dit gebied wonen, sinds de vuurtoren in 1995 is geautomatiseerd, geen mensen meer en staat de poolvos aan de top van de voedselketen. In het natuurreservaat geld een jachtverbod op de poolvos, waardoor ze niet bang zijn voor mensen en dan regelmatig tonen hoe nieuwsgierig ze eigenlijk zijn.
Een in Spitsbergen getagde poolvos heeft in het voorjaar van 2019 een zeer indrukwekkende afstand afgelegd. Deze vos heeft 26 maart Spitsbergen verlaten en is via het pakijs naar Groenland en uiteindelijk noord-oost Canada gelopen. Ze heeft 3500km in 76 dagen afgelegd, met een gemiddelde snelheid van ruim 45km per dag en een maximumsnelheid van zelfs 155km per dag! Dit laatste was niet omdat ze haar turbo had aangezet, maar omdat ze een ijsschots als taxi gebruikte. Een hele slimme en snelle vos!

