030 - 230 80 10
Zoeken
Dit guesthouse is één van onze all-time favorieten. Je moet er van houden, de losse en huiselijke stijl, maar als dat zo is: welkom thuis bij Ensku Husin! Als je zoekt naar een ontspannen plek om tot rust te komen na een dag vol natuurgeweld plof je met een dampende kop koffie of een stevige Brennivin neer bij de open haard in de “woonkamer”, klinkt goed hè?…
Ensku Húsin van Langá is een van de oudste voormalige visserslodges in IJsland en werd alleen door vissers gebruikt in de zomer, van 1884 tot 1998, toen het door Ragnheiður Jóhannesdóttir, Stefán Ólafsson en hun familie in een pension werd veranderd.
Het diner wordt ’s avonds bereid en bestaat normaal gesproken uit een 2 tot 3-gangenmenu. De maaltijden worden geserveerd aan een lange eettafel in de eetkamer waar gasten samen van hun diner genieten in een uitnodigende en warme sfeer. Naast de lange, grote tafel vind ook een paar kleinere tafeltjes die ’s ochtends bij het ontbijt gebruikt worden door de gasten.
Kamers
In het oudste deel van het huis vind je een eetkamer, de ‘receptie’, evenals de keuken en opslagruimtes. Op de tweede verdieping zijn 3 slaapkamers voor 2 personen met gedeelde badkamerfaciliteiten. De lounge is toegevoegd aan het oudste gedeelte en vormt de westelijke vleugel van het huis, terwijl de oostelijke vleugel het hoofdslaapgedeelte van het huis bevat met 8 slaapkamers voor 2 personen, zowel met een eigen als gedeelde badkamer.
De omgeving en het verhaal…
Het guesthouse ligt net buiten Borgarnes aan een zijweg (nr. 533) van weg nr. 54 richting Snæfellsnes. Naast het guesthouse is het ook een mogelijkheid in ‘Lambalækur’ te slapen. Waar Ensku Husin links ligt, sla je rechtsaf voor Lambalækur. Dit huis wordt verhuurd per kamer (zowel met als zonder privé badkamerfaciliteiten), maar kan ook in zijn geheel afgehuurd worden. Heerlijk om met de familie te doen!
Het gebied rondom het guesthouse is het toneel van de Saga van de beroemde Viking Egil Skallagrímsson die al in de 10e eeuw plaatsvindt. Egil werd beroemd toen hij, dronken, onsterfelijke gedichten componeerde op 3-jarige leeftijd. Later maakte hij zijn entree in het oude ijshockey door zijn tegenstander te doden met een bijl… Egils saga is een IJslandse saga die voornamelijk gebaseerd is rond het leven van de 10e-eeuwse boer, Viking, krijger en dichter Egill Skallagrímsson. De saga is waarschijnlijk ergens tussen 1220 en 1240 door Snorri Sturluson (1179-1241) geschreven. De saga is een van de belangrijkste IJslandse saga’s en geeft en duidelijk beeld van de Vikingen rond die tijd. Meer lezen over Egil?
De geschiedenis
Pétur Pétursson uit Langárfoss bouwde het huis voor zichzelf en zijn gezin in 1884, het werd destijds beschouwd als een van de grotere huizen in de omgeving. Ongeveer 10 jaar later verhuisde Pétur naar Amerika en verkocht het huis en land aan Einar Friðgeirsson.
Dominee Einar, priester in Borg was een zeer krachtige man in Borgarfjörður en Mýrar, en een groot zakenman. In de jaren dat Einar het huis bezat, visten Engelse vissers in de rivier en verbleven ze meestal in tenten aan de oostelijke oever van de rivier, bij een visplaats die ze Camp Pool noemden. Pater Einar had de visrechten van de rivier gekocht en verhuurd aan buitenlandse vissers en hij veranderde het huis in een vissershuis voor de vissers. In 1902 verkocht hij de rivier en het vissershuis aan een edelman van een beroemde Schotse familie, Oran Campell esq.
Lord Campell gebruikte de rivier om samen met zijn vrienden te vissen tot de Eerste Wereldoorlog. Informatie uit die tijd is slecht, maar de hoeveelheid gevangen vis werd bijgehouden en bewaard. Latere eigenaren van de huizen hebben meer dan 200 foto’s uit het jaar 1903 bewaard, gemaakt door een Engelse fotograaf genaamd Lamden, een van Campell’s vrienden.
Een Engelse dame met de naam Kennard kocht de rivier en de lodge nadat Campell was overleden. Mevrouw Kennard en haar visvrienden kwamen elk jaar met een schip uit Engeland. Ze woonde elke zomer zelf met haar dochters in het huis. Elk jaar, rond eind juli / begin augustus zouden de vissersgroepen wisselen; de “voorjaarsgroep” zou vertrekken naar de “herfstgroep” die het tot september zou overnemen.
Mevrouw Kennard voegde de lounge toe aan het huis in 1927. Ze werd zeer gerespecteerd door iedereen in de buurt die de Engelse huizen Ensku Húsin noemde. In de herfst van 1939 marcheerde de Tweede Wereldoorlog binnen en had mevrouw Kennard een verwarmingskachel in de keuken en zorgde ervoor dat ze de hele winter én tijdens de oorlog aan de rivier kon blijven, in Ensku Húsin. De Britse ambassadeur liet haar echter ophalen en terugsturen naar Engeland samen met andere Britten, alles in strijd met haar plannen. Mevrouw Kennard kwam nooit terug naar Ensku Húsin en verkocht het pand in 1944 aan Geir Zoega, zakenman.
Geir had voor de zaken van mevrouw Kennards gezorgd in de winter, of wanneer ze hier niet was. Hij had met zijn gezin menig zomer aan de rivier doorgebracht en was bekend met het gebied. Geir viste door de oorlogsjaren in de rivier en raakte bevriend met de boeren in het gebied. Een van de boeren was Jóhannes Guðmundsson van ‘Anabrekka, een jonge man in die tijd. Jóhannes kocht de visrechten van Geir in de rivier en de lodge geleidelijk van hem op, van 1943 tot 1967. Van 1960 tot de datum van vandaag hebben Jóhannes en zijn nakomelingen het vissershuis gerund dat tot 1998, toen het werd omgezet in een pension, de rivier diende.
Deel deze blog
